Αρχιδιακόνου Διονυσίου Γκόλια

Μέσα στην σύγχυση των τελευταίων ημερών, ορισμένα σκάνδαλα στο χώρο της Εκκλησίας ερέθισαν αφελείς και
απερίσκεπτους ανθρώπους να επαναστατήσουν κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και να προσπαθήσουν να θίξουν κυρίως δυο θεσμούς της. Ο πρώτος είναι ο Ιερός Κλήρος και ο δεύτερος το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως. Αν κανείς όμως με σύνεση και προσοχή ερευνήσει τα πράγματα θα διαπιστώσει πως χωρίς την παρουσία των κληρικών και τη συμμετοχή στο μυστήριο της Ι. Εξομολογήσεως, όπως βέβαια και των λοιπών Ιερών μυστηρίων ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ.
Οι κληρικοί είναι οι συνεχιστές του επίγειου έργου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Οι κληρικοί, όπως το λέγει και η λέξη, είναι οι
κληρωμένοι, οι διαλεγμένοι άνθρωποι μέσα από την κοινωνία οι οποίοι με την κανονική χειροτονία καθίστανται ποιμένες και διδάσκαλοι του λαού του Θεού. Οι κληρικοί βέβαια μόνοι τους δεν αποτελούν την Εκκλησία, αλλά δε νοείται Εκκλησία χωρίς την παρουσία τους. ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ. Χωρίς την παρουσία του Επισκόπου ο οποίος φέρει την Αποστολική διαδοχή και τελεί τις χειροτονίες, δεν υπάρχουν κληρικοί οπότε ούτε και Εκκλησία.
Ο Ορθόδοξος κληρικός είναι αυτός που βαπτίζει τον άνθρωπο στο όνομα του Τριαδικού Θεού, εντάσσοντάς τον έτσι στο σώμα
της Εκκλησίας. Τον κατηχεί στα νάματα της πίστεώς μας. Του προσφέρει το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας <<εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον>>. Τον ενώνει σε γάμου κοινωνία. Τον απαλλάσσει από τις αμαρτίες. Τον ευλογεί, τον αγιάζει και τέλος τον κατευοδώνει  στην τελευταία του επί της γης κατοικία, ευχόμενος να βρίσκεται στην αγκαλιά του Θεού. Ο εθνομάρτυρας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε στους Χριστιανούς αν συναντήσουν στο δρόμο έναν Άγγελο και έναν Ιερέα, πρώτα τον Ιερέα να χαιρετίσουν. Τιμή λοιπόν και σεβασμός ανήκει στους κληρικούς.   
Βέβαια μετά από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό, θα πει κανείς ότι μέσα στον κλήρο υπάρχει κάποια
φθορά. Μη σκανδαλίζεστε όμως αδελφοί. Πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε ότι η εγκυρότητα των μυστηρίων δεν εξαρτάται από την προσωπική ζωή του Ιερέα αλλά από τη χάρη του Θεού. Και οι κληρικοί άνθρωποι είναι και σαν άνθρωποι πέφτουν σε σφάλματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δικαιολογούνται τα παραπτώματά τους, ο Θεός περιμένει και από αυτούς –πρώτα από αυτούς- μετάνοια. Για να εισέλθει κάποιος στον Ιερό κλήρο θα πρέπει να είναι καθαρός από σαρκικά αμαρτήματα. Να έχει καλή μαρτυρία, να έχει φόβο Θεού, να είναι νηφάλιος, σώφρονας, κόσμιος, σεμνός και αφιλάργυρος. Αν λοιπόν θέλουμε και πρέπει να θέλουμε καθαρούς Ιερείς, θα πρέπει αυτόν τον καιρό αλλά και πάντοτε να το έχουμε αίτημα στην προσευχή μας.  
Όσον αφορά το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως το οποίο χτυπήθηκε τον τελευταίο καιρό, πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι
δεν είναι εφεύρεση των κληρικών όπως δυστυχώς ακούγεται, αλλά το ίδρυσε ο ίδιος ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός. Το μυστήριο της μετανοίας, όπως αλλιώς ονομάζεται η Ι. Εξομολόγηση, είναι ένα λουτρό, το μοναδικό λουτρό, της ψυχής. Είναι ένα δεύτερο Βάπτισμα επαναλαμβανόμενο.  
Το μυστήριο της Ι. Εξομολογήσεως ιδρύθηκε από την ευσπλαχνία και την αγάπη του Κυρίου μας με τα εξής λόγια προς τους
μαθητές Του: <<Λάβετε Πνεύμα Άγιον. Άν τινών αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, άν τινων κρατήτε, κεκράτηνται>>(Ιωαν. 20,23). Σας στέλνω τους είπε ο Χριστός, μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία. Αμαρτίες πολλές έχουν οι άνθρωποι. Μα υπάρχουν οι άνθρωποι που μετανοούν. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους που μετανοούν και εξομολογούνται τα αμαρτήματά τους, θα δίνετε άφεση, θα τους συγχωρείτε. Όσοι δεν μετανοούν και συνεχίζουν να αμαρτάνουν αυτοί δεν συγχωρούνται. Το δικαίωμα της συγχώρησης των αμαρτιών οι Απόστολοι το μεταβίβασαν στους Επισκόπους και Ιερείς. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για εξομολόγηση μπροστά στις εικόνες.  
Ο Άγιος Συμεών αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, τονίζει ότι πρέπει να μετανοούμε γνήσια με ταπείνωση και <<έκαστος των εξομολογούμένων εαυτόν ερευνάν>>. Να σπεύδουμε όλοι προς την εξαγόρευση, διότι όλοι έχουμε ανάγκη από αυτήν. Όλοι είμαστε τραυματισμένοι κι έχουμε πληγές<<και ουδείς ο μη έχων χρείαν της ιατρείας>>. Με τη γνήσια μετάνοια και εξαγόρευση <<πας άνθρωπος εκκαθαίρεται>>. Γι’ αυτό πρέπει να φυλάμε επιμελώς το δώρο της μετανοίας και της αφέσεως.  
Στην τόσο υλιστική και τόσο καταλυτική εποχή μας είναι επείγουσα ανάγκη να ανανεωθεί και να παλινορθωθεί το πολύτιμο αυτό
μυστήριο, το δεύτερο αυτό Βάπτισμα.  
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή αναφορά στους δυο αυτούς Ιερούς θεσμούς της Εκκλησίας μας, θέλω να υπενθυμίσω ότι στο
διάβα των αιώνων η Αγία μας Εκκλησία πέρασε πολλές φουρτούνες και τρικυμίες, διωγμούς, μαρτύρια, πάλη με τις αιρέσεις, χωρίς να λείπουν και οι εσωτερικές διαμάχες. Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Η Εκκλησία παρέμεινε ασάλευτη και δυνατή. Κι’ αυτό γιατί ΚΕΦΑΛΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. Και ασάλευτη θα μείνει μέχρι τη συντέλεια των αιώνων, όσο λυσσαλέα κι αν πολεμείται.   
Δόξα τω Θεώ, η συντριπτική πλειοψηφία του Ιερού μας κλήρου αποτελείται από συνειδητοποιημένους ανθρώπους
αφιερωμένους στο έργο του Χριστού, οι οποίοι αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες αναλώνονται στη διακονία του πλησίον. Αυτούς ας έχουμε στη μνήμη μας και ας γνωρίζουμε ότι η Εκκλησία μας δεν θα χαθεί ποτέ!