Αρχιδιακόνου Διονυσίου Γκόλια

Ο χρόνος τρέχει. Οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια σαν αστραπή περνούν από  μπροστά μας και μαζί με το χρόνο τρέχει και η
τεχνολογία. Η τεχνολογία κάνει θαύματα, λένε πολλοί. Πράγματι, ο καλός Θεός φωτίζει τους ανθρώπους να δημιουργούν νέα τεχνολογικά επιτεύγματα, τα οποία έχουν ως σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση όλων. Τώρα, αν αρκετές φορές αυτές οι νέες τεχνολογίες χρησιμοποιούνται για την καταστροφή, αυτό είναι άλλο θέμα ασφαλώς πολύ σημαντικό. Θα πούμε απλά ότι το μαχαίρι στα χέρια λογικού ανθρώπου  κόβει το ψωμί ενώ στα χέρια διεστραμμένου αφαιρεί ζωή.  
Ένα από τα σύγχρονα «θαύματα» είναι και το διαδίκτυο. Το διεθνώς λεγόμενο INTERNET. Στην ιστορία της ανθρώπινης
επαφής και επικοινωνίας, το γράμμα (μέσω αγγελιοφόρων και ταχυδρόμων), διαδέχθηκε το τηλέφωνο και σήμερα το ίντερνετ, μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ο σύγχρονος άνθρωπος, με μικρό σχετικά κόστος και χωρίς κόπο, μπορεί να επικοινωνεί με συνανθρώπους του  από όλα τα άκρα της γης με κείμενο, ήχο και εικόνα! Μπορεί να συμμετάσχει σε ζωντανές (live)συζητήσεις με πολλά άτομα.  
Email, chat, emotion, είναι ελάχιστες από τις λέξεις που έφερε στη ζωή μας το ίντερνετ. Λέξεις που καθημερινά πλέον
βρίσκονται στα χείλη των χρηστών του. Στο παρόν κείμενο δεν θα αναλύσουμε τις λειτουργίες του ίντερνετ, αλλά θα επισημάνουμε κάποια σημεία που πρέπει όλοι να προσέξουμε και κυρίως οι γονείς που έχουν μικρά παιδιά.   
Το να επικοινωνεί κάποιος μέσω του διαδικτύου είναι, όπως είπαμε, εύκολο και σχετικά ανώδυνο. Καθισμένος κανείς στο σπίτι
του, όποια ώρα του εικοσιτετραώρου, όποια εποχή του χρόνου, συνομιλεί με τα πρόσωπα που θέλει, κι ας είναι κάποιες εκατοντάδες ή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Εδώ όμως ελλοχεύει ένας μεγάλος κίνδυνος. Και ο κίνδυνος αυτός είναι ότι χάνεται η προσωπική επαφή και επικοινωνία. Χάνεται το αληθινό χαμόγελο, ο στηριγμός και η ανακούφιση που δίνει η κατά πρόσωπο επαφή, το σφίξιμο του χεριού εκείνου που πονάει. Στη θέση αυτών ήρθαν τα emotions. Κάποια εικονικά προσωπάκια που έχουν στο πρόσωπό τους ζωγραφισμένη τη χαρά, τη θλίψη, την απορία κ.α. Αυτά πολλές φορές συνοδεύουν τα κείμενα, κυρίως των παιδιών. Και μαζί με αυτά, και κάποια εικονική ανθοδέσμη ή κάποιο εικονικό γλυκό…  
Το πρόβλημα της επικοινωνίας μέσω του ίντερνετ όμως γίνεται ιδιαίτερα έντονο, στις περιπτώσεις που επικοινωνεί κανείς με
άγνωστα πρόσωπα. Κι αυτές ίσως είναι οι περισσότερες. Πίσω από την ανωνυμία ή τα ψεύτικα ονόματα, είναι κρυμμένοι πολλές φορές απατεώνες. Και εδώ έχουν χρέος οι γονείς να φυλάξουν τα παιδιά τους. Πρέπει τακτικά να τα ελέγχουν και να τα συμβουλεύουν.   
Άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η ποιότητα των ιστοσελίδων. Ήδη ανέρχονται σε αρκετά εκατομμύρια παγκοσμίως και συνεχώς
αυξάνονται, προσπαθώντας να καλύψουν τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου. Μέσα από τις ιστοσελίδες μπορεί κανείς να ενημερωθεί για την επικαιρότητα, να πληροφορηθεί από διάφορες υπηρεσίες θέματα που τον απασχολούν, να κάνει τα ψώνια του, να κανονίσει τις διακοπές του, ακόμα και να…..παντρευτεί! Ο μεγάλος κίνδυνος που κρύβεται εδώ, βρίσκεται σε κάποιες σελίδες οι οποίες προσφέρουν δηλητήριο. Κι αυτές δυστυχώς είναι πάμπολες. Σε αυτές τρέχουν πολλές φορές τα διψασμένα παιδιά για να ξεδιψάσουν. Το περιεχόμενό τους; Μαγεία, σατανισμός, σεξ, ναρκωτικά, ακόμα και οδηγίες για να αυτοκτονία. Ήδη κάποια παιδιά έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας τέτοιων σελίδων και κάποια άλλα τα πρόλαβε η αστυνομία την τελευταία στιγμή, μέσω της ειδικής υπηρεσίας της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος.   
Άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι ο εθισμός. Υπάρχουν άνθρωποι κάθε ηλικίας, κυρίως όμως παιδιά, που κάθονται ατέλειωτες ώρες
μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Πέρα από την ψυχική και σωματική φθορά που συνεπάγεται αυτό, ο εθισμένος στο διαδίκτυο χάνει την επικοινωνία με τα οικογενειακά του πρόσωπα. Ζει πλέον σε μια μεγάλη οικογένεια εικονική. Δηλαδή ψεύτική. Πριν από αρκετό καιρό, στα ψιλά γράμματα μιας εφημερίδας έγραφε ότι στην Ιαπωνία ένας άνδρας παρέμεινε νηστικός επί τρία εικοσιτετράωρα μπροστά στον υπολογιστή και πέθανε!.   
Με τα όσα παραπάνω αναφέραμε δεν έχουμε σκοπό να απορρίψουμε το ίντερνετ. Κάθε άλλο. Μάλιστα από τους πρώτους που
χρησιμοποίησαν το ίντρενετ ήταν και η Εκκλησία. Αρκετές είναι οι ιστοσελίδες θρησκευτικού περιεχομένου που υπάρχουν και ενημερώνουν τον κόσμο. Αρκετοί είναι και εκείνοι που κάνουν πνευματικό διάλογο μέσω του διαδικτύου. Ευχάριστο είναι το γεγονός μάλιστα, ότι έχουμε και προσύλιτους στην Ορθοδοξία μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ένας κίνδυνος μάλιστα που υπάρχει σ’αυτό το σημείο και πρέπει ιδιαίτερα να τονιστεί, είναι ότι ο ηλεκτρονικός διάλογος με Πνευματικούς δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την εξομολόγηση και την κατά πρόσωπο επικοινωνία με τον Πνευματικό.   
Κλείνοντας τη σύντομή αυτή αναφορά μας στο ίντερνετ, θα ήταν καλό να υπογραμίσουμε ότι δεν πρέπει να το φοβόμαστε, ούτε
να αποτρέπουμε τα παιδιά από αυτό, αλλά να μάθουμε να το χειριζόμαστε σωστά, να συμβιώνουμε μαζί του.